روزهای_با_تو_بودن 53

#_جبهه_اقدام

#روزهای_با_تو_بودن

#قسمت_پنجاه_و_سوم

برای بعد از نماز برنامه جشن داریم. حسن وسط حیاط را پرده کشیده که قسمت خواهران و برادران جدا شود.

 بچه ها مشغول چیدن صندلی هستند و تعدادی هم صحنه و دکور را درست می کنند. من هم می روم برای چیدن صندلی ها.

جمعیت قسمت خواهران بیشتر شده اما صندلی کم دارند. یک دسته صندلی برمی دارم که ببرم قسمت خواهران. حواسم به دور و بر نیست.

 به ورودی خواهران که میرسم، صدایی دخترانه می گوید: کجا آقا؟ بدید به من!

نیرویی از جلو صندلی ها را گرفته و می کشد. بدون اینکه سرم را بالا بیاورم می گویم: خب مگه صندلی کم ندارید؟ دارم میارم دیگه!

و صندلی ها را می کشم طرف خودم.

 همان صدا جواب می دهد: اینجا قسمت خواهرانه. مسئولیتشم با خواهران خادمه، نه شما.

- نه سنگینه! میارم دیـ....

حرفم نیمه تمام می ماند؛ چون صاحب همان صدا صندلی ها را محکم می کشد و از دستم درمی آورد و می برد! 

سرم را بالا می آورم. بدون اینکه  سنگینی صندلی ها را  به روی خودش بی آورد، آنها را می برد. بخاطر وزن زیاد، کمی به عقب خم شده و پایین چادرش به زمین می کشد.

چند ثانیه ای سر جایم می مانم؛ حواسم نیست دو سه نفر نگاهم می کنند و می خندند. نگاهم دنبال صندلی هایی ست که صاحب صدای دخترانه، آنها را با چابکی کنار هم می چیند. آنقدر سرش گرم است که حواسش نیست بیآید مرا بیرون کند؛ که می دانم اگر می دید از همانجا، تشر میزد: اینجا قسمت خواهران است!

صدای سیدحسین مرا به خودم می آورد. نمی دانم چرا تمام جشن، ذهنم درگیر صندلی های ردیف هفتم قسمت خواهران است که می دانم صاحب آن صدا آنها را از دستم کشیده و مرتب کرده است.

 راستی مادر هم روی همان صندلی ها نشسته!

- چته مصطفی؟ آخه اینقدر این اتفاق مهم بود که هنوز ذهنت درگیرشه؟

صدایی از درونم این را می گوید. فکر کنم وجدانم باشد! جوابش را می دهم: خودمم نمی دونم! آخه تا حالا یه دختر اینجوری ضایعم نکرده بود! اصلا تاحالا دختر ندیده بودم که ضایعم کنه...!

"خااااک بر سرت! آنقدر هول شدی یعنی؟ خوبه اصلا ندیدیش! بی جنبه!"

دنبال جواب دندان شکنی برای وجدانم می گردم که حسن صدایم میزند: آقاسید! بیا این شربتا رو ببر اونور قسمت خانما...

ادامه دارد...

❇❇❇❇❇

 جبهه اقدام انقلاب اسلامی

sapp.ir/jebheeqdam

  ذکر منبع الزامی است.