دوباره دلم

دوباره هوای دلم پر شده از عطر وجود شما... کاش میشد در کنارتان بود... کاش میشد فرار کرد از همه ناپاکی ها و پلیدی های روزگار.... کاش میشد دوباره حضورتان غبار از دل های آلوده ی مان بزداید... کاش باز هم میز ها، سنگر شوند... و لباس های مجلل،همان لباس های خاکی و زیبا... . دلم گرفته از این همه رنگِ ، بی رنگِ دنیا ... دلم آسمان میخواهد... نور خدا... نگاه شهدا... فقط میگویم این منم در راه مانده ی بی پناه و پر و بال شکسته ای که بی حضور تان توان پرواز ندارد...