
"وَ
إِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقاً یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْکِتابِ لِتَحْسَبُوهُ
مِنَ الْکِتابِ وَ ما هُوَ مِنَ الْکِتابِ وَ یَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ
وَ ما هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ یَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ وَ هُمْ
یَعْلَمُونَ: وهمانا از ایشان (اهل کتاب) گروهى هستند که زبانشان به خواندن کتاب
(ودست نوشته ى خودشان چنان) مى چرخانند که گمان مى کنید آن از کتاب آسمانى است، در
حالى که از کتاب نیست و مى گویند: آن (چه ما مى خوانیم) از جانب خداست، در حالى که
از جانب خدا نیست وآنها آگاهانه بر خداوند دروغ مى بندند."1
طبق آیات نورانی کلام وحی، گناه علماء و دانشمندانِ بى
تقوا چند برابر است؛ زیرا آنان مردم را به اشتباه مى اندازند. "لِتَحْسَبُوهُ
مِنَ الْکِتابِ" و به خداوند دروغ مى بندند. "هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ"
و در کمال تأسف تمامی این حرکات را آگاهانه انجام مى دهند. "وَ هُمْ
یَعْلَمُونَ" این اعمال منفعلانه ی ایشان مصداق بارز بزرگ ترین خیانت به
فرهنگ وعقیده ى انسان ها و در کلامی دیگر تحریفِ آگاهانه ومغرضانهى علماء و خواصّ
است.