فی قلوبهم مرض

شاید تجربه کرده باشید!

 اگر حیوان گرسنه ای رو به شما آورد و شما همراهتان غذای مورد علاقه ی آن حیوان وحشی باشد، نمیتوانید او را از خود دور کنید هر چقدر او را برانید باز دورادور شما را تعقیب می کند تا در فرصتی مناسب غذای مورد علاقه خود را از شما برباید حتی اگر به قیمت از بین بردن شما باشد!!!

 اما اگر شما هیچ به همراه نداشته باشید، یا آن غذای مورد علاقه حیوان وحشی را از خود دور کنید. حیوان با اولین ضربه ی شما دور می شود! چرا؟ چون میداند چیزی که مورد پسند او باشد با شما نیست.

 در مواجهه انسان با شیطان نیز چنین است. دل شما مورد نظر شیطان است. نگاهی به دل می کند اگر آذوقه او مانند حب مال و زر و زیور، شهرت، شهوت، مقام، حسادت، تجمل و ... در آن باشد. می گوید به به! چه جای خوبی، همان جا خواهد ماند. 

و اگر صدها بار هم #اعوذ_بالله_من_الشیطان_الرجیم بگویید از شما جدا نخواهد شد. 

چون این دشمن نه تنها بسیار سر سخت است؛ که شما چیزی دارید که بسیار مورد علاقه ی اوست. لذا تا نابودی کامل شما دست از سرتان برنخواهد داشت...

 اما اگر قلب را از آلودگی پاک کنید و طعمه او را دور کنید، خواهید دید که با اولین استغاثه و راز و نیاز با خدا دست از سر شما برداشته و دور خواهد شد...

اما امروزه با توجه به گسترش روز افزون فضای مجازی و رواج نرم افزارها، شبکه ها و سایت های صهیونیستی و پهن شدن سفره ای گسترده برای شیطان!

 آنان که بر سر این سفره می نشینند باید بسیار مراقب باشند تا ناخواسته در مسیری که شیطان با هزاران توجیه سر راهشان قرار میدهد حرکت نکنند.

چرا که ممکن است زمانی متوجه شوند که تمام مدت در مسیر اهداف شیطان حرکت میکرده اند و هزاران ولی، اما و اگر برای توجیه کار خود بیان کردند؛ که دیگر دیر شده باشد!!!

 بدانید شیطان، تا از بین رفتن کامل دینتان همچنان شما را تعقیب خواهد کرد.

  تا زمانیکه دشمن، دشمن باشد و مسلمانان، مسلمان، هرگز دشمنان اسلام با مسلمانان کنار نمی آیند. پس اگر مسلمانان دیدند کفار از نحوه دینداری و اعمال و کردارشان راضی اند باید در دینداری خود تردید کنند، خلاصه اینکه دینداری کافر پسند، همان کفر است.

"وَ لَنْ تَرْضى‏ عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لاَ النَّصارى‏ حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدى‏ وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ بَعْدَ الَّذی جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ ما لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصیر: هرگز یهود و نصارى از تو راضى نخواهند شد، (تا به طور کامل، تسلیم خواسته‏ هاى آنها شوى، و) از آیین (تحریف یافته) آنان، پیروى کنى. بگو: «هدایت، تنها هدایت الهى است!» و اگر از هوى و هوسهاى آنان پیروى کنى، بعد از آنکه آگاه شده ‏اى، هیچ سرپرست و یاورى از سوى خدا براى تو نخواهد بود"

کسانی که این حقیقت آیه (120 بقره) را درک نمی کنند و می پندارند با بودن و ماندن در زمین دشمن، فعالیت مثبت علیه او انجام می دهند _البته به اصطلاح خودشان_ نمی دانند هر روز با نوع جدیدی از بمباران دشمن روبرو هستند، لذا تمام سرمایه و تلاش خود را صرف جواب دادن به بهانه های او میکنند...

اما آنان که به حقیقت این آیه دست یافته اند تمام سرمایه و تلاش خود را صرف ایستادگی و مقاومت بر سر اصول مکتب اسلام می کند. چون آنان حقیقت آیه را فهمیده اند پس زمان و عمر خود را صرف بهانه های بیجای دشمن نمی کند چرا که بهانه های دشمن هرگز تمام نخواهد شد.

اما بیش از هر کس راه تشخیص دشمن و مقابله با او، وظیفه علما و خواصی است که با این حقایق نورانی و معادلات قرآنی آشنایی دارند و وظیفه ی آنان نسبت به عوامی که به این حقایق اشنا نیستند، بسیار سنگین تر است.

شما امت هشیار، بصیر و انقلابی ایران! به این نکته مهم توجه کنید که خداوند در پایان این آیه میفرماید: اگر دل به رضایت دشمن دادید و در پی راضی کردن دشمن و پاسخ گویی به بهانه های متنوع او بر آمدید من نیز شما را به همان دشمن که به او دل بسته اید واگذار می کنم و دیگر از جانب من برای شما ولی و یاوری وجود نخواهد داشت زیرا شما ولی و یاور خود را دشمن خود پنداشتید «ما لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصیر». این یعنی خداوند متعال یاور کسی و ملتی است که نه فقط به زبان بلکه در اعتقاد و عمل تنها و تنها یاور و تکیه گاه خود را خداوند دانسته و تنها به او و راه و هدایت او امید داشته باشند. والسلام

اتابکی